براي روي هم گذاشتن سنگ‌ها ملاتي به كار برده نمي‌شده، بلكه دو سطح برهم چسبيده را چنان مي‌تراشيده‌اند كه صاف مي‌شده و به خوبي روي يك ديگر سوار مي‌گشته‌اند، فقط قسمت مياني دو سطح را زبره‌تراش باقي مي‌گذارده‌اند تا هر دو سطح خوب به هم بچسبند. براي پيوستن سنگ‌ها، علائم زيادي به كار مي‌برده‌اند. مثلاً روي ستوني كه مي‌خواستند به پا كنند، چند علامت يكسان بر لبه قطعات مجاور هم، پيش از آن كه بالا برده شوند، حك مي‌كردند و اين نقاط در سوار كردن قطعات بر روي هم مي‌افتادند و خط دلخواه و طرح مورد نظر درست مي‌شد. عمل پيوستن به چند راه انجام مي‌گرفت، يكي قفل و جفت بود، كه قسمتي از يك تخته سنگ را برجسته ساخته و به همان نسبت يك گودي در تخته سنگ ديگر مي‌كندند و دو سنگ را به هم مي‌چسباندند، اما راهي كه بيشتر مورد استفاده قرار مي‌گرفت اين بود كه در دو سنگ مجاور دو گودي همانند و مرتبط مي‌كندند و آن‌ها را با ميله آهني به هم بسته و روي آن سرب مذاب ريخته و صيقل مي‌دادند، اين بست‌ها به صورت دم چلچله‌اي، استوانه، قلمي و سرتبري ساخته مي‌شدند